Δεν έχει μόνο πάθος αλλά θέληση, αγάπη και σεβασμό για αυτό που κάνει. Η 24χρονη Γωγώ Αρσένου έχει κάνει «σπίτι» της τον στίβο από τα 11 χρόνια της και συνεχίζει τον πρωταθλητισμό . Είναι αθλήτρια των 400μ, το 2013 βγήκε δεύτερη στην Ελλάδα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου ανδρών-γυναικών, έχει 12 πανελλήνια μετάλλια από την συμμετοχή σε σκυτάλες 4χ100 αλλά και 4χ400 σε όλες τις κατηγορίες. Έχει πάρει το πτυχίο της ως γυμνάστρια από το πανεπιστήμιο Αθηνών και αυτό το διάστημα είναι συνέχεια σε αγώνες με επόμενο αγώνα την Κυριακή 7 Ιουνίου που θα τρέξει σε ημερίδα στην Αθήνα ελπίζοντας σε ένα νέο ατομικό ρεκόρ στα 400μ.
– Σε ποια ηλικία ξεκίνησες τον αθλητισμό και τι είναι αυτό που θυμάσαι από τα πρώτα χρόνια;
Η πρώτη μου επαφή με τον αθλητισμό έγινε στα 4 μου χρόνια, όπου και μπήκα σε παιδική πισίνα. Σίγουρα είναι μια εμπειρία με μηδαμινές μνήμες , μετά ακολούθησαν μπαλέτο-τένις-ενοργάνη, στα όποια θυμάμαι ένα φοβισμένο και ντροπαλό παιδάκι που ενώ περνούσε καλά και του άρεσε ο αθλητισμός δεν είχε βρει τι πραγματικά του ταιριάζει. Μετά ήρθε ο στίβος και κόλλησα εκεί.
- Γιατί από όλα τα αγωνίσματα του στίβου επέλεξες τα 400;
Είναι μερικά πράγματα στη ζωή που μας επιλέγουν και δεν τα επιλέγουμε, έτσι έγινε και με τα 400 και τους δρόμους γενικά. Έκανα μήκος και σε ένα πένταθλο στο γυμνάσιο ακόμα κέρδισα τα 600μ κι όχι στο μήκος χωρίς προπόνηση για δρόμους. Τα 400 είναι δύσκολα γιατί θέλουν αντοχή στην ταχύτητα, έχουν δηλαδή μια γεύση από 200 αλλά έχουν κι αυτή την γλυκιά κούραση της αντοχής ενός που κάνει 800αρι αλλά όλο αυτό είναι που τα κάνει συναρπαστικά.
- Πόσο πάθος χρειάζεται για να μεταβείς από τον αθλητισμό στον πρωταθλητισμό;
Η μετάβαση από τον αθλητισμό στον πρωταθλητισμό είναι δύσκολη. Είναι μια επιλογή που δεν χρειάζεται μόνο πάθος αλλά θέληση, αγάπη και σεβασμό για αυτό που κάνεις κι αυτά πρέπει να υπάρχουν μέσα σου σε υπερθετικό βαθμό για να πάρεις αυτή την απόφαση. Καλείσαι να υπηρετήσεις έναν πολύ σημαντικό σκοπό.
-Ποιες είναι η «θυσίες» που κάνεις γι αυτό;
Δεν μου αρέσει ο όρος θυσίες γιατί το κάνει να φαίνεται σαν καταναγκαστικό έργο. Το να κάνεις πρωταθλητισμό είναι μια συνειδητή επιλογή, οπότε ξέρεις καλά και τις συνέπειες. Επιλέγεις να μην βγαίνεις πολύ, επιλέγεις να τρως σωστά, επιλέγεις να κοιμάσαι νωρίς, επιλέγεις να έχεις έναν πιο λιτό βίο και επιλέγεις να κάνεις πίσω και να στερηθείς πράγματα που κάνουν συνομήλικοί σου κερδίζοντας όμως άλλα που εκείνοι ούτε φαντάζονται.
- Περιέγραψε μας μια μέρα μιας αθλήτριας του στίβου;
Το πρωί θα ξυπνήσω θα φάω ένα καλό πρωινό δημητριακά με γάλα συνήθως και θα διαβάσω πράγματα σχετικά με τις σπουδές μου ή κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο που με χαλαρώνει. Το μεσημέρι θα φάω ένα καλό μεσημεριανό, ότι έχει φτιάξει η μαμά μου και το απόγευμα θα περάσω δύο ώρες στο γήπεδο όπου και θα κάνω την προπόνησή μου. Μόλις γυρίσω θα κάνω το μπάνιο μου, θα φάω το βραδινό μου (πάλι σπιτικό φαγητό αλλά πιο ελαφρύ), θα δω κάποια ταινία μόνη μου ή σε κάποιο σπίτι φίλων μου. Δύο φορές την εβδομάδα κάνω και πρωινές προπονήσεις κάτι που σημαίνει ότι το μεσημέρι σίγουρα θα πέσω για ύπνο, να έχω δυνάμεις για την απογευματινή μου προπόνηση! Την Κυριακή έχω το ρεπό μου.
- Από πού παίρνεις ενέργεια;
Ενέργεια μου δίνει η θέληση κι αγάπη για αυτό που κάνω!
- Μια δύσκολη μέρα για σένα, τι είναι αυτό που σκέφτεσαι για να ανταπεξέλθεις;
Σκέφτομαι ότι όλα θα πάνε καλά και η προπόνηση θα βγει, αν δεν πάνε καλά ήταν απλά μια κακή μέρα που πέρασε όμως και τελείωσε- θα ξημερώσει η επόμενη και θα όλα θα φτιάξουν. Το σημαντικό είναι να μπορείς να ελέγχεις το μυαλό σου και τη σκέψη σου, να μπορείς δηλαδή να λειτουργείς με τη λογική. Από εκεί ξεκινάν όλα! Κανένας άνθρωπος δεν είναι καλά κάθε μέρα γιατί και οι αθλητές άνθρωποι είναι!
- Πόσο σκληρή είναι η προπόνηση;
Αρκετά σκληρή αλλά είναι και τόσο λυτρωτική για τον αθλητή που στο τέλος έχεις ξεχάσει πόσο δύσκολα ήταν.
- Τι από αυτά θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί μια γυναίκα για να νιώσει λίγο… αθλήτρια;
Νομίζω ότι το fitcore αποτελεί την ιδανική επιλογή για μια γυναικά να νοιώσει αθλήτρια. Ο τρόπος που γίνονται οι ασκήσεις, η μορφή των ασκήσεων αλλά και η δυσκολία που έχουν σου δίνουν την εντύπωση ότι τις κάνει αθλητής. Και επιτέλους ήρθε μια τέτοιου είδους γυμναστική στην Ελλάδα για να κάνει τις γυναίκες να νοιώσουν σαν πραγματικές αθλήτριες την ώρα που γυμνάζονται.
- Ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Στόχος μου είναι να βελτιώσω το ατομικό μου ρεκόρ στο 400άρι κι αν γίνεται να κατακτήσω ένα μετάλλιο σε κάποια από τις σκυτάλες που θα πάρω μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών-γυναικών!
No comments