Πάνος Τριβυζάς – Η δύναμη του αθλητή που έμαθε να ξεπερνάει τα όρια του

6 Posted by - June 29, 2015 - Motivation

Όταν έχεις όνειρα και πιστεύεις στον εαυτό σου, τότε όλα μπορείς να τα καταφέρεις. Ο Πάνος Τριβυζάς, αθλητής που διακρίνεται στα 100μ -200μ δρόμων ταχύτητας, κατέκτησε μια θέση φέτος στην εθνική ομάδα, συμμετείχε στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα ομάδων στίβου που πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και έχει δικαίωμα πλέον να κοιτάει ψηλά. Ο 27χρονος «μαχητής» χρειάστηκε να αφήσει πίσω τον πρωταθλητισμό δυο φορές λόγω τραυματισμών. Στο πλαίσιο της επαγγελματικής του αποκατάστασης, το 2008 έδωσε εξετάσεις και πέρασε στο πυροσβεστικό σώμα, ωστόσο ο στόχος για διάκριση, το πάθος να ξεπεράσει τα όρια του, τον οδηγούν ξανά στις προπονήσεις, ενώ το αποτέλεσμα της κάθε προσπάθειας τον δικαιώνει απόλυτα.

- Πως ξεκίνησε ο αθλητισμός για σένα;
Δεν είχα καμία σχέση με τον στίβο. Στην παιδική μου ηλικία ξεκίνησα κολύμβηση και μετά μπάσκετ. Θέλησα να πάω στο αθλητικό γυμνάσιο αλλά για να περάσω, θα έπρεπε να περάσω από αθλήματα. Όταν πήγα να δώσω εξετάσεις στα αθλήματα, στα 1000 μέτρα, έκλεισα έναν γύρο και όταν τελείωσα, ρώτησαν τον πατέρα μου που κάνω στίβο. Τους είπε ότι δεν κάνω στίβο και του είπαν ότι δεν είναι δυνατόν να πάει χαμένο ένα τέτοιο ταλέντο. Του πρότειναν να πάω στις ακαδημίες του πανελληνίου με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Το συζητήσαμε, αποφάσισα ότι ήθελα να πάω και έτσι ξεκίνησε ο στίβος.

- Πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί να αφοσιωθεί στην προπόνηση;
Όσο περνάνε τα χρόνια και συνειδητοποιώ καλύτερα τον πρωταθλητισμό που κάνω, πιστεύω ότι θέλει πολύ μεγάλη θέληση και τεράστια υπομονή και επιμονή. Για να φτάσεις σε ένα σημείο να κάνεις πρωταθλητισμό και να ανήκεις στους καλύτερους πρέπει να πηγαίνεις βήμα βήμα και να έχεις υπομονή σε ό, τι κάνεις.

- Ποιες θεώρησες θυσίες για να μπορείς να είσαι καλός σε αυτό που κάνεις;
Έχω στερηθεί βόλτες με τους φίλους μου, όπως και στην προσωπική ζωή έχω έρθει σε αντιπαράθεση αλλά όταν έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε καταλαβαίνουν και σε στηρίζουν, όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ωστόσο, θα κάνω τις εξόδους μου, δεν αισθάνομαι ότι έχω καταπιεστεί, ενώ δεν είμαι ο άνθρωπος που μπορώ να ξενυχτίσω. Δεν έχω την αντοχή να ξενυχτίσω. Όταν περνάει 12 η ώρα αρχίζω και νυστάζω.

- Περιέγραψε μια ημέρα σου.
Καταρχάς, να ευχαριστήσω την διοίκηση της πυροσβεστικής υπηρεσίας και τον διοικητή μου στο τμήμα του Περιστερίου, όπως και το γραφείο του αθλητισμού γιατί με στηρίζουν και ξέρουν που μπορώ να φτάσω. Δουλεύω στο σώμα είτε πρωί, είτε βράδυ . Όταν έχω υπηρεσία το βράδυ, η προπόνηση μου το πρωί είναι στις 9 με τρέξιμο και λίγα βάρη ή ταχύτητες. Επιστρέφω σπίτι γύρω στις 12 όπου ετοιμάζω το μεσημεριανό μου, ξεκουράζομαι και στις 17.00 κάνω την επόμενη μου προπόνηση. Έπειτα επιστρέφω σπίτι και ετοιμάζομαι για να πάω στην υπηρεσία.

11657423_10153368770533917_968980875_n

- Σταμάτησες 2 φορές τον πρωταθλητισμό. Πόσο εύκολο ήταν να ξαναμπείς σε ρυθμό;
Όταν αποφάσισα να προσπαθήσω ξανά, αφού είχα μπει στην πυροσβεστική, είχα ένα πρόβλημα στο αριστερό πόδι, στον μετατάρσιο και πάθαινα συνεχώς κάταγμα κοπώσεως. Το είχα δει χαλαρά, ωστόσο κάθε φορά που πήγαινα να δώσω ένταση στην προπόνηση, πάθαινα το ίδιο. Μέχρι που πήρα απόφαση να ασχοληθώ πιο σοβαρά με τον πρωταθλητισμό και με ανέλαβε η προπονήτρια Λώρα Παντελή, προχωρήσαμε μαζί για 4 χρόνια και από τότε δεν έχω πάθει ούτε μυϊκό τραυματισμό. Αφού πέρασα αυτά τα χρόνια και έβλεπα ότι το επίπεδο στην Ελλάδα ανεβαίνει, ανέβαινα και εγώ, ήθελα να δοκιμάσω τις δυνατότητες μου σε ένα υψηλότερο επίπεδο και έτσι αποφάσισα να γυμναστώ με τον κ. Γιώργο Παναγιωτόπουλο και ήμουν τυχερός γιατί είναι τρομερός προπονητής. Είχα επίσης δίπλα μου ένα καταπληκτικό συναθλητή τον Λυκούργο Τσάκωνα. Πιστεύω ότι ανέβηκα επίπεδο έχοντας αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μου. Πλέον προπονούμε μαζί με τον κ. Γιώργο Νούτση και επίσης με έναν καλό συναθλητή μου και κολλητό που πλέον τον Παναγιώτη Ανδρεάδη.

- Πιστεύεις ότι αν είχες συναντήσει όλους αυτούς τους ανθρώπους σε μικρότερη ηλικία θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα;
Πιστεύω πως θα είχα φτάσει σε ολυμπιάδα. Αν όχι ολυμπιάδα, σε παγκόσμιο πρωτάθλημα.

- Κατέβηκες με την εθνική ομάδα φέτος. Ήταν η πρώτη σου συμμετοχή;
Και πέρυσι και πρόπερσι προσπαθούσα να φτάσω τα κριτήρια που έβαζε η ομοσπονδία για να πιάσω έναν αγώνα πρόκρισης. Κάποιες φορές ήμουν κοντά, κάποιες φορές μακριά αλλά όπως είπα, θέλει μεγάλη θέληση και υπομονή. Φέτος τα κατάφερα και η εμπειρία ήταν απίστευτη. Ένας λόγος παραπάνω όταν γίνεται σε ελληνικό έδαφος το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ήμουν πάρα πολύ ενθουσιασμένος. Έπρεπε να ανέβουμε κατηγορία και το ξέραμε από την αρχή. Είχαμε γίνει όλοι ένα και δόξα τον θεό τα καταφέραμε. Όλα τα παιδιά δώσανε μαχητική ψυχή και χαίρομαι που συνέβαλα κι εγώ σε αυτό. Εύχομαι κάθε χρόνο να είμαι στην εθνική ομάδα.

- Η συγκίνηση μεγάλη;
Υπάρχει μια φωτογραφία που δεν θα την ανεβάσω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την κρατάω για μένα. Με πιάνουν τα κλάματα και προσπαθώ να κρατηθώ. Η συγκίνηση ήταν πραγματικά μεγάλη. Ήταν ο πρώτος μου στόχος αυτός. Προετοιμαζόμουν από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Μάιο για να πιάσω τα κριτήρια και να πάω με την εθνική ομάδα. Τώρα αλλάζουν τα δεδομένα, κοιτάω πιο ψηλά και ό, τι καλύτερο ας έρθει…

- Από τα χρόνια του στίβου ποια είναι η στιγμή που ξεχωρίζεις; Ποια είναι αυτή που σου αρέσει να περιγράφεις;
Σίγουρα, οι στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες είναι αυτές που έζησα στο Ηράκλειο σαν πρώτη εμπειρία με την Εθνική. Ωστόσο, χρόνο με τον χρόνο γίνομαι πιο έμπειρος. Κάθε αγώνας είναι διαφορετική εμπειρία. Θυμάμαι ότι από μικρός δεν μου άρεσε να χάνω και ίσως είναι ο λόγος που δεν διάλεξα να κάνω ένα ομαδικό άθλημα. Είναι εγωιστικό βέβαια αυτό αλλά εγώ έμαθα να παλεύω μόνο για μένα.

- Ποια στιγμή θα ήθελες να ξεχάσεις;
Θα ήθελα να ξεχάσω τους τραυματισμούς που με άφησαν πίσω και αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στα χρόνια που πέρασαν, ίσως διαχειριζόμουν καλύτερα τον χρόνο που είχα επιλέξει να μην είμαι ενεργός.

- Την ώρα του αγώνα ποιες είναι οι σκέψεις που κάνεις;
Την ώρα του αγώνα πρέπει να είσαι 100% συγκεντρωμένος. Ειδικά στην περίπτωση την δική μου που κάνω αγώνες ταχύτητας, δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς οτιδήποτε. Ο αγώνας είναι μια ανάσα. Από την ώρα που δίνεται το μπαμ της εκκίνησης, το μυαλό σου είναι κενό. Απλώς τα δίνεις όλα.

- Από πού αντλείς δύναμη μια δύσκολη ημέρα;
Στην περίπτωση μου, δεν υπάρχει ημέρα που να βαριέμαι. Ενδεχομένως να είμαι πάρα πολύ κουρασμένος και να πηγαίνω στο γήπεδο χωρίς να ξέρω από πού να ξεκινήσω. Όταν σκέφτεσαι στιγμές όπως το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αξίζει η κούραση μιας ολόκληρης χρονιάς για να ζήσεις αυτή τη στιγμή. Όσο για την δύναμη, έχω δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπούν και με στηρίζουν, όπως οι γονείς μου, οι φίλοι μου, η σχέση μου όπου είναι και εκείνη αθλήτρια, οπότε καταλαβαίνει τον αγώνα που κάνω για να τα καταφέρω.

- Τι θα πρότεινες σε κάποιον να κάνει για να νιώσει λίγο αθλητής;
Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται. Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι άθλημα θέλει χωρίς να το φοβηθεί ανεξάρτητα το επίπεδο που θέλει να φτάσει. Να έχει θέληση και καλή ψυχολογία και μέρα με την μέρα θα βλέπει το αποτέλεσμα το οποίο θα του ανεβάζει ολοένα και περισσότερο την διάθεση.

- Ποιος είναι ο επόμενος σου στόχος;
Έχω προγραμματίσει να κάνω 3 αγώνες. Ο πρώτος μου αγώνας είναι 1η Ιουλίου όπου θα τρέξω 100μ- 200μ στο Άργος Ορεστικό, ο 2ος είναι στις 5 Ιουλίου στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας όπου θα υπηρετήσω την πυροσβεστική και αν κερδίσω θα είναι η 5η συνεχόμενη χρονιά που θα πάρω τον τίτλο. Και ο 3ος μου αγώνας είναι ένα διεθνές meeting στην Σόφια.

11651061_10153368773028917_1718685545_n

No comments

Leave a reply