Τα πιο συχνά προβλήματα των δρομέων είναι βλάβες υπερ-χρήσης λόγω κάποιας μικρής μυϊκής ανισορροπίας (π.χ. το δεξί πόδι πιο ισχυρό απο το αριστερό), ανατομικής ανωμαλίας (π.χ. το ένα πόδι ελάχιστα πιο κοντό απο το άλλο), ή λόγω μειωμένης ελαστικότητας, δύναμης, αντοχής ή ιδιοδέκτριας αισθητικότητας (η ικανότητα να αντιλαμβάνεται κανείς πού βρίσκεται ένα μέλος του στον χώρο, χωρίς να το κοιτάζει).
Με κάθε βήμα κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, η ισχύς κρούσης ισούται με 3 ως 8 φορές το βάρος του αθλητή. Τα παραπάνω προβλήματα λοιπόν οφείλονται κατά κανόνα σε κακή εκπαίδευση του αθλητή, όταν αυξάνεται η διάρκεια ή η ταχύτητα της προπόνησης σε έναν αθλητή που δεν είναι ακόμα έτοιμος.
Η θερμοκρασία του περιβάλλοντος αλλά και η επιφάνεια τρεξίματος μπορούν επίσης να παίξουν σημαντικό ρόλο σε τραυματισμούς και προβλήματα.
Η πρόληψη των τραυματισμών βασίζεται κατά κύριο λόγο σε ασκήσεις ενδυνάμωσης, στην χρήση κατάλληλων παπουτσιών τρεξίματος (ανάλογα τον τύπο του ποδιού του δρομέα). Τα παπούτσια επίσης διαφέρουν ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια, καθώς τα τελευταία έχουν κατά κανόνα στενότερο πόδι.
Για τους εκπαιδευτές/προπονητές, η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία προτείνει:
- Οι αθλητές που κάνουν σημαντικό υπερ-πρηνισμό οφελούνται περισσότερο απο παπούτσια που ελέγχουν την κίνηση του ποδιού, με μέγιστη υποστήριξη στην καμάρα και την πτέρνα.
- Οι αθλητές που κάνουν μέτριο υπερ-πρηνισμό οφελούνται περισσότερο απο παπούτσια που υποστηρίζουν περισσότερο την έσω μέση επιφάνεια του ποδιού, με κάποια υποστήριξη της καμάρας.
- Οι αθλητές που υπτιάζουν χρειάζονται παπούτσια που έχουν λίγη υποστήριξη της καμάρας, υψηλή απορρόφηση κραδασμών (κυρίως στο μέσο πόδι) και μεγαλύτερη αντοχή στην καμπύλωση κατά το τρέξιμο.
Πηγή
Nelson’s Pediatrics, 19th edition
Παναγιώτης Ρενιέρης, MD, FAAP
http://www.renierispediatrics.gr/
https://www.facebook.com/EnimeromenoiGoneis
No comments