Ενόργανη γυμναστική: Τα συχνά προβλήματα στα παιδιά

6 Posted by - June 6, 2014 - Health, Kids

Η μέση ηλικία έναρξης ενόργανης γυμναστικής είναι 5-6 ετών, ενώ η αποκορύφωση του πρωταθλητισμού είναι στα μέσα της εφηβείας. Οι περισσότεροι αθλητές ολοκληρώνουν τον πρωταθλητισμό πριν το 20ο έτος της ηλικίας.

Στα αγόρια είναι συχνότερες οι κακώσεις των άνω άκρων, ενώ στα κορίτσια των κάτω. Επιπλέον των τραυματισμών, τα κορίτσια φαίνεται να έχουν καθυστέρηση της εμμηναρχής (έναρξη περιόδου), και μπορεί να εμφανίσουν αμηνόρροια (απουσία περιόδου) ή ολιγομηνόρροια (αραιές περίοδοι) λόγω του χαμηλού σωματικού τους βάρους.

Ο τυπικός «πρωταθλητής» ενόργανης γυμναστικής έχει μειωμένο βάρος για το ύψος του, και όταν αυτό συνυπάρχει με διαταραχές της έμμηνου ρύσεως, ανησυχούμε για χαμηλή πυκνότητα οστών στα κορίτσια. Παρόλ’αυτά, οι περισσότεροι αθλητές έχουν αυξημένη πυκνότητα οστών, πιθανότατα λόγω των επαναλαμβανόμενων ασκήσεων high-impact (προσγείωση στα χέρια ή στα πόδια απο ψηλά, γενικώς ακινητοποίηση απο ύψος ή απο μεγάλη ταχύτητα). Τα κατάγματα στρες (κατάγματα λόγω συμπίεσης των οστών στην προσγείωση) είναι συχνό πρόβλημα σε αυτούς τους αθλητές.

Το συχνά κοντό ανάστημα των αθλητών ΔΕΝ φαίνεται να οφείλεται στο άθλημα αυτό καθ ‘αυτό, αλλά περισσότερο στον τρόπο που επιλέγονται οι αθλητές.

Άλλα συχνά προβλήματα είναι οι οξείς τραυματισμοί με πρώτη την θλάση του αστραγάλου, και τραυματισμοί χρόνιας υπερβολικής χρήσης, όπως συμπιεστικά κατάγματα καρπού και σπονδυλικής στήλης. Η συχνότητα των τραυματισμών αυξάνεται όσο καλύτερος είναι ένας αθλητής, και είναι συχνότερη στους αθλητές ασκήσεων εδάφους. Πολύ συχνές είναι εδώ οι βλάβες των καρπών, λόγω της πολύ συχνής απόθεσης του σωματικού βάρους πάνω τους.

Η θεραπεία των ανωτέρω στις περισσότερες περιπτώσεις περιλαμβάνει κάποιο συνδυασμό ακινητοποίησης, κρύων επιθεμάτων και αναλγητικών φαρμάκων. Αν ο πόνος επιμένει, το επόμενο καλύτερο βήμα στην διάγνωση είναι η Μαγνητική Τομογραφία (MRI) ή η αρθροσκόπηση – οι αθλητίατροι, φυσίατροι και ορθοπεδικοί είναι οι ειδικοί που πρέπει να αποφασίσουν σχετικά. Απο την πλευρά του παιδιάτρου σας, ένας πόνος που επιμένει μετά τις απλές παρεμβάσεις (πάγος, αναλγητικά για λίγες μέρες κλπ) πρέπει να παραπέμπεται άμεσα στον ειδικό.

Πηγή: Nelson’s Pediatrics, 19th edition

Παναγιώτης Ρενιέρης, MD, FAAP
http://www.renierispediatrics.gr/

Attachment-1

 

No comments

Leave a reply